Dat ging niet slecht

Mijn eerste blog is goed gelezen. Dat geeft energie om een nieuw bericht te maken. Het bedenken waar het deze keer over zou kunnen gaan valt niet moeilijk. Als criterium voor de te openbaren gebeurtenissen is het volgens mij belangrijk dat het verder moet gaan dan iets dat alleen voor mij belangrijk is. Ongevaarlijk is zo'n criterium niet. Een mens kan zo maar denken dat iets belangrijk genoeg is om openbaar te maken. De lezer zou zich daarbij heel goed af kunnen vragen wat dat belang dan wel zou kunnen zijn. Maar ik waag het er toch maar op.

Gisteren reed in alle vroegte, nou ja, acht uur vind ik tegenwoordig vroeg, een transportauto met aanhanger bij ons voor. Vier stevige kerels stapte uit en begonnen meteen de aanhanger leeg te maken. Ze kwamen, en dat was niet onverwachts, zonnepanelen op ons dak plaatsen. Nog maar kort geleden hebben we besloten om die stap te zetten. Er werd een aantrekkelijk aanbod gedaan door de stichting Natuur en Milieu voor acht panelen en wat daar zoal aan elektronica bij blijkt te horen. Goed voor het milieu en het levert op termijn ook nog financieel voordeel op.

Onze verwachting was dat het een heel karwij zou zijn. Maar dat bleek heel erg mee te vallen. Nog voor één uur 's-middags konden we met verbazing zien dat onze elektriciteitsmeter niet rechtsom maar linksom draaide. We kregen geen stroom uit het elektrisch net maar stopte er stroom in. Een wonderlijk gezicht. Het werkt!

Vanmorgen belde de stichting Natuur en Milieu. Ze wilde graag weten hoe het was gegaan en of het goed was dat ze er op hun blog aandacht aan zouden besteden. Wij bleken de eerste te zijn waar deze actiepanelen zijn geplaatst. Zojuist heb ik snel een foto gemaakt van de panelen. Die willen ze in hun blog gebruiken. Maar uiteraard heeft mijn eigen blog de primeur.

Als je meer over deze actie willen weten kun je kijken op de site van Zon zoekt dak of bij de stichting Natuur en Milieu.

Waar begin ik nou weer aan

Is bloggen nog in? Geen idee eigenlijk. Wat me opvalt is dat je er al een tijdje amper nog iets over hoort. Kan natuurlijk aan mij liggen. Mogelijk verkeer ik in kringen die niet zo bloggerig zijn. Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn blogantenne niet goed ingesteld staat. Hoe dan ook, ik ga een poging wagen om via dit medium mensen te bereiken. Nog wel even nadenken hoe ik die mensen zo ver krijg dat ze hier ook echt gaan lezen. Boeiend schrijven en vaak nieuwe blogs maken schijnt te helpen. We zullen zien.

Happy old man (portfolio)

Uiteraard doe ik dit niet om waar dan ook bij te horen. Ik zie het als een mogelijkheid om wat bekendheid te geven aan dingen waar ik mee bezig ben en die wellicht voor lezers interessant zijn. Wat dat dan is? Voor dit moment eigenlijk ordinaire reclame voor een workshop landschaps- en natuurfotografie die ik na de zomer ga geven in de Pyreneeën. In week 37, meer precies van 8 t/m 15 september in Ayet in de streek de Couserans. De Pyreneeënkenner Ton Joosten heeft daar een refuge waar geslapen en gegeten wordt en de dagen worden verder gevuld met de workshop. Natuurlijk besteden we aandacht aan de theoretische grondslagen maar er zal vooral veel worden gefotografeerd in dit prachtige gebergte. Werkende weg zullen we de fotografische vaardigheden van de deelnemers op een hoger plan brengen. Voor de kosten hoef je het niet te laten. Overnachtingen, ontbijt, een lichte lunch en een heerlijk diner én de workshop voor Euro 625. Wat nog voor de eigen rekening blijft is de reis en de de persoonlijke uitgaven. Er zijn nog plaatsen dus schroom niet je belangstelling aan mij bekend te maken. Uiteraard krijg je op verzoek meer informatie van me en inschrijven kan ook bij mij.